Vejen hjem -- 46 -- On my Way Home

I dag er det decembervådt og trist. 

 - o 0 o -

Today was dawning wet and grey. It is dark as ...

     Og jeg kommer atter (og nok engang) til at tænke på polsk litteratur. De sidste mange år har vi vist alle, når årets nobelprismodtager i litteratue er blevet nævn spurgt os selv: Hvem er dog det? En undtagelse var i 1996, da navnet Wisława Szymborska lød i radioen, sagde jeg: "Nåh, hende!" Det år - og de omkringliggende - studerede jeg nemlig polsk på universitetet, og vi havde for mindre end en måned siden læst nedenstående digt (Kat i en tom lejlighed).

- o 0 o -

And it makes me think of Polish literature once again (and again). The last years - for several years actually I always said "Whoever migth that be!" when the name of the Nobel lauretate in literature was disclosed. An exception was in 1996, as I spontaneously said "Oh her!" when the name Wisława Szymborska was read aloud. MotherOwl was in the middle of her studies of Polish language and literature, and in the month before we had read the poem seen below (Cat in an Empty Apartment). Written by that same lady.


Hvis vi vender os om, ser det ikke bedre ud.

- o 0 o -

Turning around the view is not much better.

Solopgang/solnedgang: 8:39/15:32, dagens længde 6:53, aftaget 10:40


Kot w pustym mieszkaniu

Umrzeć — tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.

Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek.

Wisława Szymborska